“Deze tuin is veel lekkerder dan de vorige. Die noemde ik ‘mijn kerstbomentuin’. Ik wilde een paar jaar geleden persé een tuin, maar er was niet veel keuze. Eigenlijk alleen die zwaar verwaarloosde tuin. Ik heb er heel hard in gewerkt, tot ik een paar maanden later hoorde dat de tuin zou verdwijnen in verband met Plan Zestienhoven. Ik was wel boos, ja. En ik wilde ook meteen met de eerste shift een andere tuin hebben. Ik had geen zin nog meer energie in die tuin te steken. Tot mijn verbazing kon ik tuin 103 overnemen. Dat had ik niet verwacht. Dat was immers een tuin die goed in orde was, dus ik dacht dat de andere tuinders die moesten verhuizen en die al langer lid waren die tuin wel zouden willen. Toen ik gebeld werd dat ik deze tuin kon overnemen, aarzelde ik geen seconde. En ik vind het geweldig. Lekker midden op het terrein, veiliger en knusser. Ik slaap hier af en toe.
De tuin stond erg vol naar mijn smaak, dus ik heb hem leger gemaakt. Veel houtwerk zag er goed uit, maar bleek toch verrot. Al met al is het dus veel werk geweest. Maar ik ben een echte bouwer. Vind het heerlijk om dingen zelf te maken. Ik ben niet bang om dingen aan te pakken. En als het niet perfect wordt, vind ik dat niet erg. Als ik maar tevreden ben met het resultaat. Ik zit hier immers voor de leut en om lekker te klooien in mijn tuin. Helaas lukt de moestuin niet, dus nog geen groente uit eigen tuin voor mij. Alles wordt opgegeten door slakken of komt gewoon niet op. Van mijn sla is geen blaadje meer over.
Ik denk soms wel dat de vereniging bang is voor verandering, voor het loslaten van oude patronen. Terwijl verandering juist leuk is. Dingen anders doen of nieuwe dingen doen. Iets nieuws zou bijvoorbeeld een lichtere inrichting van het verenigingsgebouw zijn. Ik denk dat je daardoor meer mensen aantrekt.
Tegenwoordig zoeken mensen een volkstuin omdat ze buiten willen zijn en behoefte hebben aan rust, niet aan activiteiten. Maar als ik iets kan doen voor een ander, dan doe ik het graag. Je moet het me alleen wel even zeggen, want ik kan het natuurlijk niet ruiken. Vooroordelen is het ergste dat je kunt hebben, want daarmee hou je de ingang dicht. Maar goed, ik maak me er ook wel eens aan schuldig, dus het blijft lastig.
Sinds ik bij VTV Blijdorp ben, verzamel ik vogelhuisjes. Op het eerste huisje zaten er namelijk al een paar. Geen nieuwe Blokker-huisjes, maar bij voorkeur oude, gebruikte huisjes. Die mag je altijd bij mijn hekje neerzetten. Ik knap ze weer op en hang ze bij de anderen.”
interview: juli 2007