Mijn ouders hebben al een jaar of 15 een volkstuin op VTV Groen Akker in Gouda. Toen ik nog bij mijn ouders woonde, hielp ik altijd met veel plezier de tuin te onderhouden. Ik deed samen met mijn moeder de siertuin en mijn vader hield zich bezig met de moestuin. Het (volks)tuinieren is mij dus bijna met de paplepel ingegoten. Toen ik – inmiddels al weer jaren geleden – zelfstandig ging wonen in een andere stad, hadden mijn ouders tot hun grote spijt een paar handen minder in de tuin.
Hoe minder ik mij met tuinen en tuinieren bezighield, hoe meer het begon te kriebelen. Echter had ik het te druk met studeren, bijbaantjes en later mijn eerste ‘’echte’’ baan om überhaupt op het idee te komen om zelf een tuin te nemen.
1,5 jaar geleden ben ik in Rotterdam komen wonen aan een van de mooiste en breedste singels van Rotterdam. Een prachtig huis, alleen met één nadeel: geen tuin. En dat begon ik met het voorjaar in aantocht toch wel erg te missen. In het vroege voorjaar van 2016 ben ik op de fiets gestapt en heb ik verschillende volkstuincomplexen bezocht en goed rondgekeken. Tijdens mijn tour sprong VTV Blijdorp er direct uit. Dit vanwege de mooie ligging en het algehele karakter van het complex en meer praktisch: niet te ver van huis.
Ik heb me snel als aspirant-lid aangemeld en tot mijn grote verbazing werd ik al snel uitgenodigd voor een rondleiding langs tuinen die spoedig vrij zouden komen of al vrij waren. Ik had mij voor de rondleiding aangemeld om te zien wat voor tuinen er zoal zijn op het complex en een idee te krijgen wat ik zelf zou willen. Ik had namelijk van wachtlijsten gehoord en had ik dus de dat ik nog lang niet aan de beurt zou zijn voor een tuin.
De rondleiding ging ook langs tuin 107, een totaal verwaarloosde tuin en zonder huisje. Ik dacht toen al voorzichtig dat ik hier misschien wel wat van kon maken. Het voldeed aan een aantal eisen die ik had: zonnig en omdat er bijna niets was, de mogelijkheid om er helemaal zelf iets van te maken.
Ik mailde het bestuur of tuin 107 nog beschikbaar was. Dit was tegen mijn verwachting in het geval. Na aanmelding als aspirant-lid had ik binnen no time dus mijn eigen tuin!
Toen kon het echte werk beginnen. Ik kon de scepsis om mij heen bijna voelen van de met name wat oudere en zeer ervaren tuinders: ‘’daar begint weer iemand aan zo’n puintuin en nog een jonge jongen ook, we moet maar zien of dat wat gaat worden’’.
Ik ben direct begonnen aan verwijderen van onkruid en andere ongewenste planten en het ophogen en egaliseren van de tuin. Gelukkig kreeg ik vaak hulp van vrienden en mijn ouders en mede daardoor was ik in mijn eerste tuinseizoen al een heel eind.
Deel twee van het project was het tuinhuisje. Afgelopen maart heb ik naar mijn tevredenheid een tuinhuisje laten zetten. Ik heb nog wat werk te verzetten aan de binnenkant van het huisje, maar alles op zijn tijd. Als ik kijk hoe de tuin er ruim een jaar geleden bij lag en hoe de tuin er nu bij ligt, is er veel veranderd.
Tekst: Olga