Nu eens gluren in een bos, Hennie en Inge gingen opgewekt naar Kralingen om het eetbare bos te bekijken. Met de indrukwekkende plantenlijst en de camera in de hand om geen boom en struik te missen. Voedselbossen, ook wel bekend als eetbare bostuinen zijn een van de onderdelen van de permacultuur.
Het Voedselbos Kralingen is op 15 december 2013 aangelegd in het park de Nieuwe Plantage. Het park ligt tussen de Oudedijk en Weteringstraat. Food Forestry Netherlands heeft 5 jaar geleden het eerste Voedselbos in Nederland in de buurt van Nijmegen aangelegd en ontwierp ook deze bostuin, de eerste in stedelijk gebied.
Wat is een Voedselbos?
Een Voedselbos is een door mensen gecreëerde plantengemeenschap met een extreem hoog aantal eetbare soorten. Hierbij wordt slim gebruik gemaakt van ecologische principes die kenmerkend zijn voor een natuurlijk bos.
In een volgroeid bos vindt een enorme productie plaats van biomassa, met name in de vorm van hout, blad en een grote verscheidenheid van voedsel waaronder vruchten en noten. Dit hoge productieniveau wordt bereikt zonder gebruik van externe inputs als (kunst)mest of bestrijdingsmiddelen. Desondanks komen er géén plagen voor. Het systeem heeft ook bewezen droogte goed te kunnen doorstaan. Een bos heeft immers geen kunstmatige beregening nodig.
Dat klonk veelbelovend toen we dit lazen op de website. Het bos is vrij toegankelijk, dus een afspraak maken was niet nodig, vertelde de contactpersoon van het bos. Eenmaal aangekomen liepen we door het mooi aangelegde en goed onderhouden park de Nieuwe Plantage.
Voedselbos detail
Maar waar is nu het ‘bos’? Boven de ingang hing gelukkig een uithangbord om de ingang aan te geven. Het Voedselbos is echt niet groot en het bevat alleen wat jonge bomen.
Ook van de plantenlijst was weinig terug te vinden. Dat was de volgende teleurstelling, veel onkruid en de struiken vol met winde. De bostuin was op het stenen pad na, slecht toegankelijk. Door het vele onkruid kon je de watergeulen niet meer zien en het was oppassen geblazen. De groep van 18 vrijwilligers laat het waarschijnlijk afweten. Tussen alle grassen, distels, brandnetels en ander niet eetbaar onkruid hebben we toch nog wel wat eetbare planten kunnen spotten: de mispel, moerbei, pruim, abrikoos, kwee, zwarte bes, kruisbes en vijg. Het hoge productieniveau werd ook niet gehaald.
Van de kruidlaag konden we alleen de rode spoorbloem ofwel rode valeriaan ontdekken.
Jammer.
Zie ook: