“Was het toeval dat we net drie weken vakantie hadden gepland toen we op 1 juli 2010 de sleutel kregen van onze tuin? We hebben hier een heerlijke zomertijd doorgebracht.”
Toen we een paar jaar geleden zin kregen om zelf te gaan moestuinieren en planten te kweken zijn we begonnen bij Tuinieren voor Ouderen, hier achter de IJskelder. Maar het viel tegen. Je had er een lapje grond, kaal en vaak erg nat, en als het ging regenen kon je alleen in een soort bushokje schuilen.Maar toen we vorig jaar op een mooie zomerse dag om half elf bij Barbara en Jozef van tuin 137 op bezoek gingen om even wat af te geven, zijn we tot vier uur blijven plakken. Zo fijn toeven was het daar. Dus zo kon het ook zijn. We hebben ons landje opgezegd, hier ingeschreven en zijn gaan samen tuinieren met de buren van tuin 137. Af en toe kwam er een nieuwe tuin vrij en toen tuin 88 in de verkoop kwam wisten we het gelijk: dit wordt onze tuin. Ideaal, niet te groot, niet verwaarloosd en een goed Hagi-huisje. Kijk het plaatje zit er nog op, met telefoonnummer, voor als er iets kapot gaat. Er staat een kas op van waaruit we deze zomer al het halve laantje van tomaten konden voorzien. De druif doet het ook prima.
Deze zomer hebben we een rij flink uit de kluiten gewassen coniferen verwijderd en de tuin lijkt een kwart groter. Volgend jaar gaan we voorin een paar fruitbomen planten, oude appelrassen. De tuin is ook voor de dieren, afgezien dan van die onbescheiden ekster die zo luidruchtig en weinig tolerant is. Van de uilen die hierachter zaten deze zomer raakten we in katzwijm.
We hebben lang gedacht dat we geen tijd zouden hebben voor een tuin. We moeten veel werken. Nu ervaren we, onthutsend prachtig, dat we tijd winnen door de tuin. Omdat je hier veel beter uitrust en energie opdoet. Hadden we veel eerder moeten doen. We komen hier vol verwachting aan met een grijns op ons gezicht en gaan vervuld weer weg.
de buren kunnen we het prima vinden. Het valt so wie so op dat je hier op het complex meer gemeenschapsgevoel hebt dan in de stad. Je bent hier wel op je eigen tuin, maar nooit eenzaam of verloren.
Komend seizoen gaan we een veranda aan het huisje bouwen en de blauwe regen en de klimroos ertegen op laten groeien. We verlangen wel weer naar de zomer, om vanuit ons bed te genieten van alle geuren, geluiden en het groen. Elk weekend vakantie.”