De bomenwandeling
Onder begeleiding van een gids van Arboretum Trompenburg ging een flinke groep op zondag 13 september de lanen op van VTV Blijdorp. We stonden stil bij bijzondere bomen en kregen ook veel bijzonderheden te horen over bomen die we allemaal wel kennen. Bijzonder voor ons complex zijn natuurlijk de vele metasequoia’s, deze reuzen hebben vaak grillige stammen met een ruige bast. Naast deze metasequoia’s (ook watercipres genoemd) staat er één moerascipres (Taxodium distichum) en één kustsequoia (Sequoia sempervirens), bomen die veel op de metasequoia lijken. De watercipres komt bij ons het meest voor. De moerascipres kenmerkt zich door rare knieën die als deel van de wortels boven de grond groeien. Er staat er een vlakbij de bostuin in tuin 141. Hoe oud onze metasequoia’s zijn kon de gids niet vertellen, ze groeien erg snel. Hoewel ze dus al heel groot zijn, hoeven ze nog niet zo oud te zijn.
Op sommige tuinen staan ook bijzondere bomen die we vanaf het pad konden bewonderen. Bijvoorbeeld de bontbladige Chinese iep (Ulmus parvifolia ‘Geisha’) die niet vaak wordt aangeplant. Hij heeft blaadjes als van een kleine roos en verkleurt gedurende het seizoen van zacht geel naar diepgroen. Andere bijzondere cultivars die we tegen kwamen zijn bijvoorbeeld de Japanse ceder (Cryptomeria) met hanenkam vergroeide twijgen, grote Japanse esdoorns met prachtige blaadjes en een Pinus wallichiana (tranenden), een zuilvormige beuk (Fagus Dayck purple Fagus ‘Dawyck Purple’). Verder vielen de vele coniferen op, de grote zwarte dennen en de blauwgrijze Libanonceders. Ook over de eiken, essen, esdoorns, verschillende beuken, lindes, lijsterbessen en berken kwamen we veel te weten.
Niet alle bomen zijn in even gezonde staat. Sommige hebben nogal wat te lijden gehad van de wisselende waterstand van de afgelopen jaren. Daar kan een boom zich niet zo snel naar aanpassen. Gelukkig is het waterpeil nu weer redelijk stabiel.
We zijn een boomrijke vereniging, een belangrijke reden voor veel tuinders om juist op dit complex een tuin te nemen. Na zo’n wandeling, die al gauw twee uur duurde, keek iedereen weer met andere ogen naar het bekende lover dat we zo goed kennen.
Margo de Poel
Tuin 27
– september 2015 –