Bep en Jan waren in 2024 60 jaar lid van VTV Blijdorp, een heus record! Beiden bijna 90 jaar, en helaas werd het in 2024 toch echt te zwaar om de tuin in de staat de houden die ze wensten. Keurig geknipt, onkruidvrij, schoon en een voorbeeldplaatje voor deze vorm van tuinieren.
Toen wij jaren geleden nog prijzen uitreikten voor de hoogste score voor de tuinkeuring, zaten zij steevast bij de prijswinnaars.
60 jaar geschiedenis op VTV Blijdorp, ze hebben van alles langs zien komen. En op de plek waar zij tuinierden, pal naast het verenigingsgebouw, ook heel veel mensen. Je kon altijd rekenen op een wedergroet. Als bestuur werden wij soms verwend met oogst uit de kas. Altijd én ruim op tijd aanwezig bij de Algemene Ledenvergaderingen. Volkstuinders van de oude stempel, die er mede voor gezorgd hebben dat VTV Blijdorp de vereniging is die het nu is.
In de zomer van 2024 verlieten ze met pijn in hun hart ‘hun’ volkstuinvereniging. Helaas is Bep heel kort daarna overleden.
In een interview uit juli 2007 vertelden ze dit:
Jan: “Soms lijkt het wel of wij de enige in deze laan zijn die blijven slapen. Vroeger sliepen er veel meer mensen, maar je ziet nu bijna niemand meer. Het is zó rustig. Wij zijn al 43 jaar lid van de tuinvereniging.”
Bep: Toen wij deze tuin kregen stond er een vies huisje op van 2 x 2 meter. Ik vond het maar niets, maar Jan zei dat er wel wat van de tuin te maken viel en dat het dichtbij de speeltuin was. Ideaal voor onze drie kinderen. Hij heeft toen een nieuw huisje van 4 x 4 meter laten zetten. Glasdicht en de rest heeft hij zelf afgemaakt. Ongeveer 20 jaar geleden heeft Jan dit huisje gebouwd.”
Jan: “Wij hebben veel activiteiten meegemaakt in de vereniging. Verkleed vissen, Kerstbal, rommelmarkten, kampvuur, avonden met de Blijdorp Stars, de band van de vereniging. Wij zaten samen in de jeugdcommissie. Dan gingen wij ook mee op kamp. Ik had een eigen bedrijf, maar voor zo’n gelegenheid nam ik toch een dag extra vrij om te helpen.”
Bep: “Ik ben helemaal gek met die tuin. Lekker een beetje bijhouden, een beetje veranderen. De rozen zijn er sinds kort uit. Die 44 struiken hebben wij 40 jaar gehad. Maar het was enorm veel werk. Kwamen wij terug van vakantie, dan kon ik wel huilen, zo slecht zagen ze er dan uit. In maart kreeg ik het idee om dit stukje met buxussen te maken. Toen wij onlangs na drie weken Spanje terugkwamen, was het nog net zo. Heerlijk, nu hoef je daar niets meer aan te doen.”
Jan: “Bep steekt ook enorm veel tijd in de druivenstruik in de kas. Uren besteed ze aan het krenten ervan. Als ik dat zou moeten doen, zou ik de struik allang omgezaagd hebben. Maar de opbrengst is enorm. Veel mensen vergissen zich in de hoeveelheid werk die een tuin geeft. Ik ging vroeger ook ’s avonds na het werk en op zaterdag naar de tuin om hem bij te houden. Die tijd moet je er gewoon voor opofferen. En je moet er als man en vrouw beiden zin in hebben.
Wat ik heel jammer vind tegenwoordig is dat mensen elkaar vaak niet eens gedag zeggen in het complex. Hoe vaak loopt niet iemand voorbij zonder iets te zeggen? Ik heb zelfs boze reacties gehad van mensen als ik dan wel gedag zei. Ik vind dat groeten een opening is om een praatje met elkaar te maken. En dat mag best wat vaker gebeuren, dan leer je elkaar tenminste een beetje kennen.”
Laatste drie foto’s: ANP 2008 – als compensatie voor het fotograferen op ons park mogen deze foto’s voor eigen gebruik ingezet worden