Een laagblijvend schijnbaar lief plantje met “aardbeiblaadjes”, maar met een geel bloempje. En dat heeft een gewone aardbei niet; die bloeit wit. Het woekert heel snel, omdat het net als aardbeien afleggers maakt die dan weer wortelen en een nieuw plantje vormen. Alleen doet deze soort dat veel sneller dan echte aardbeien.
Er wordt een droog rood vruchtje gevormd dat niet eetbaar is. De laatste tientallen jaren staan de Rotterdamse parken en plantsoenen er vol mee en ze verdringen de andere planten. In de algemene tuinen op ons complex staat het hier en daar ook, maar we proberen het zo volledig mogelijk uit te trekken. Het heeft gelukkig geen ondergrondse wortelstokken, dus bij steeds uittrekken raak je het echt wel kwijt. Maar blijf opletten.
Vogels verspreiden de zaadjes en onverwachts staat er dan toch weer een in je tuin. Als je de schijnaardbei naast de wilde bosaardbei houdt, is het verschil tussen de blaadjes te zien. Dat is nuttig, omdat je ze dan ook kunt wieden zonder dat het bloeit.
Foto Quartl op Wikimedia.